พระสมเด็จ หนุมานเชิญธง หลวงปู่หนู วัดทุ่งแหลม จ.ราชบุรี พ.ศ.๒๕๑๖ ***รับประกันพระแท้

+ ขนาดกว้าง 2.7 ซ.ม. สูง 4 ซ.ม.

(22.4.4.1)

***รับประกันเป็นพระแท้***

ท่านที่ดูรายการนี้จาก LnwMall หากไม่มั่นใจในความน่าเชื่อถือ ขอเชิญเข้าเยี่ยมชม
หน้าร้านอัปสรา อมิวเลท ที่lnwshop => http://apsara-amulet.lnwshop.com/

line id : apsara888
                   

ขอเชิญท่านเข้าร่วมประมูลพระเครื่องที่เพจของร้านครับ

++ คัดลอกประวัติของท่านมาจาก คุณsuthon, www.g-pra.com

ขออนุญาตเผยแพร่และขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย

“ ประสบการณ์สุดยอด เขาว่าเหนียวจริง หลวงปู่หนู ผู้สยบระเบิด

หลวงปู่หนู ฉินนกาโม มีนามเดิมว่า หนู เจริญวิทยา เกิดเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๔๓๘ ที่ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี จบชั้นประถมปีที่ ๔ โรงเรียนวัดหนองโพ จากนั้นได้บวชเป็นสามเณร ณ วัดหนองโพ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี ศึกษาพระปริยัติธรรมจนสอบได้ นักธรรมโท ขณะบวชเป็นสามเณร ท่านได้สนใจศึกษาวิชาทางไสยศาสตร์และเวทมนตร์คาถาพุทธาคม ต่าง ๆ จึงไปเรียนกับ หลวงพ่อหลาบ วัดเนินตอ และหลวงพ่อหลุง วัดทุ่งสมอ อีก ๓ ปี กระทั่งอายุครบบวชในปี พ.ศ. ๒๔๕๘ จึงทำการอุปสมบทที่ วัดใหม่เจริญผล แล้วไปจำพรรษาที่สำนักสงฆ์วัดเขาคร้อ หนึ่งพรรษาและได้เรียนวิชาพุทธาคม และวิปัสสนากับ หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน จ.สุพรรณบุรี ( อาจารย์หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ) จึงถือได้ว่าเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันกับหลวงพ่อปานนั่นเอง จากนั้นได้ไปเรียนวิชากับ หลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง และหลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง จ.นครปฐม ซึ่งระหว่างเรียนวิชากับ หลวงพ่อแช่ม นั้นท่านได้พบกับศิษย์อีกคนหนึ่งของหลวงพ่อแช่มที่มาเรียนด้วย คือ หลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม จ.นครปฐม จากนั้นจึงไปจำพรรษาที่สำนักสงฆ์วัดเขาคร้อ จนคณะสงฆ์เห็นใน ศีลาจารวัตรของท่านเหมาะสมจึงนิมนต์ให้ท่านไปเป็นเจ้าอาวาสวัดกระต่ายเต้น จ.กาญจนบุรี ครั้นเมื่อชาวบ้านทุ่งแหลมเห็น ต่างเลื่อมใสในศีลาจารวัตรจึงนิมนต์ให้ไปจำพรรษาที่วัดทุ่งแหลม อ.สวนผึ้ง จ.ราชบุรี โดยได้ทำการพัฒนาวัดทุ่งแหลมจนเจริญก้าวหน้าเป็นลำดับต่อมา ระหว่าง อยู่วัดทุ่งแหลมนี้เองมีประชาชนเลื่อมใสศรัทธาในตัวท่านมาก ท่านจึงได้สร้างมงคลวัตถุออกแจกจ่ายแก่ประชาชน และศิษยานุศิษย์มากมายหลายรุ่น ซึ่งก็มีประสบการณ์มากมาย

จวบจนกระทั่งถึงวันที่ ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๙ ท่านจึงละสังขารมรณภาพอย่างสงบ คงทิ้งไว้แต่อนุสรณ์แห่งความดีงามและมงคลวัตถุตลอดจนสังขารที่ไม่เน่าเปื่อย ซึ่งทางวัดได้ใส่หีบแก้วไว้ให้เป็นที่พึ่งทางใจแก่ศิษยานุศิษย์ผู้เลื่อมใส ศรัทธาต่อไป วัตถุ มงคลที่ท่านสร้างขึ้นมีจำนวนน้อยและเป็นที่ต้องการของศิษยานุศิษย์เป็นจำนวน มาก เพราะพระมีประสบการณ์ ในพื้นที่ต่างกล่าวขานและรู้ซึงถึงเรื่องพระพุทธคุณเป็นอย่างดี “